smoke she is a rising

Topp aðferð til að fá fólk til að hætta að taka mann alvarlega?

Mæta í skólann með hormottu. Svínvirkar.

Kríp.

Djöfuls pest.

Ég er ekki fír og flamme núna.

Fu Manchu!

Þegar að einhver sem titlar sig "author", tjáir sig um hversu vel einhver er hæfur til að vinna sem verkfræðingur, dettur mér í hug að ég geti sagt lækninum vini mínum til. Útaf því að ég hef tekið líffærafræði. Einmitt.

Damm...Hvað ég get orðið vondur útaf fávítum !!!!!!

Urrrrr.......

I don't want to be saved...

Þetta er með betri greinum sem ég hef lesið í dágóðann tíma.

Svo var ég í þessu að lesa grein um stríðið á Balkanskaganum sem gerði mig verulega illan.

Ég hef ákveðið að þýða greinina fyrir félaga minn frá Króatíu og vonandi senda greinarhöfundi viðbrögðin.

Það er magnað hvað er auðvelt að sitja í sínum fílabeinsturni á Íslandi og drulla yfir allt og alla.

I feel VERY strongly about this.

All my friends

Ég, Bruno og Thomas kíktum á amerískann fótbolta á Gentofte Stadion í kvöld. Ágætis stemming og allt, en hræðilegur leikur. Ég held að það verði erfitt að fá Thomas með á annan leik. Hann eyddi öllum seinni hálfleik með auga á klukkunni.

Næsta föstudag er svo árshátið DTU. Gríðarleg stemming og the Usual Suspects hafa orðið sér útum miða á herlegheitin. Í ár ætlum við ekki að láta nægja að mæta á ballið, heldur er stefnt á allt offissjal dæmið. Við og Henrik prins á svæðinu.

Þarna verða ekki nema c.a. 2000 manns í mat, þannig að það verður fróðlegt að sjá hvernig það gengur allt fyrir sig. Þetta er líka í eina skiptið á árinu sem DTU-nemar dressa sig upp. Og til að vera með í stemmingunni er ég mikið að spá í að kaupa mér smóking fyrir kvikindið. Drekka svo hristann martíni um kvöldið. Eða eitthvað í þá áttina.

Skítakuldi í Köben þessa dagana. Sveiattann.

Heill eða hálfur?

Ég er fullviss um að þetta lokaverkefni mitt fer að ganga vel um leið og ég fer að hugsa. Damn, sum aulamistökin sem ég er að gera þessa dagana eru með ólíkindum.

Dobbúldem.

Say what?

Hvaða vitleysa er þetta með þessi páfagrey að þurfa að taka sér listamannsnafn?

Er þetta ekki hálfvitlaust?

Diary of a Madman

Síðasta föstudagskvöld var Skagfirðingakvöld á Players í Kópavogi. Þar spiluðu nokkrar hljómsveitir og var víst gott djamm. Ein hljómsveitin var kommbakksveitin John Wayne, og var víst gerður góður rómur að henni. Í sveitinni eru Kristján á trommum (tjiss!), Kristinn á bassa, Arnbjörn á hljómborð, Arnar á gítar og Sr.Fjölnir syngur. Það er ljóst að mér finnst hið versta mál að hafa orðið af sveitinni spila lög eins og Here I go Again, Sekur, Cover Me, og hið frábæra Modern Talking-lag, Brother Louie.

Svona í alvöru? Brother Louie?

En allavega vonast ég til að sjá vídeóið af sjóinu.

Það er magnað, að þegar maður fer að lesa net-doktora, hvað maður getur greint sjálfann sig með mögnuðustu sjúkdóma. Flæktist inná svona síðu fyrr í dag, og þegar ég hrökklaðist út, þá var mér skapi næst að hringja beint í 112. Hætti þó við það og skrapp á körfuboltaæfingu í staðinn. Ég komst í gegnum hana nokkuð heill, þannig að líklega var þetta misgreint hjá mér.

Þetta minnti mig á þegar við dimmiteruðum. Fyrir margt löngu. Þá vorum við keyrð um bæinn á dráttarvél með kerru og vorum í bransanum að vekja kennara um miðja nótt og hella í þá landa. Gúdd tæms. Nema, að aðalsportið hjá nokkrum okkar, var að hoppa af kerrunni á ferð, þannig að við gætum verið fyrstir til að banka hjá kennurunum. Fyrstu 3-4 hoppin tókust ekkert sérlega vel, kannski sökum eilítillar ölvunar, en svo fór þetta allt að koma.

Svo fór að fleiri fóru að taka þátt í þessu royal sporti, og eðlilega með enn verri árangri. Líklega þar sem ölvun fór ekki minnkandi með morgninum. Svo að þegar ein stúlkan datt og malbikið rak sig í höfuðið á henni, sáum við Tjörvi Berndsen fulla ástæðu til að beita öllum trikkunum sem við vorum nýbúnir að læra á skyndihjálparnámskeiði. Ég fullvissa alla, að við vorum mátulega sannfærandi þegar við töldum upp góðar og gildar ástæður fyrir stúlkuna að leggjast sjálf í læsta hliðarlegu. Þvílíkir sauðir. En svona er nú hugsað um náungann fyrst.

Í fyrrasumar var sett á stað átakið "Tannþráður 2004". Vegna gríðarlega óholls lífernis (vinna á nóttunni, vakna í kvöldmat, fara að vinna, éta upphitaða steik á hótelinu uppúr miðnætti, éta gotteríðið í lobbýinu milli 5 og 6, o.s.fr), þá breyttist það átak fljótlega í "Sekkur - 7tonn".

Það er spurning um að gera tilraun við átakið "Tannþráður 2005", svo að maður geti verið í Beivodds-pakkanum á ströndinni í sumar. Þ.e., þá sjaldan að maður kíkir uppúr bókunum.

Allir þeir sem voru hjá Bruno á laugardagskvöld fá mínus rokkstig fyrir að hafa slátrað öllum þeim Bítlalögum sem spiluð voru, en hafa komist í gegnum Hit Me Baby One More Time áfallalaust. Þó að það sé ágætt lag, þá er þetta mjög, mjög slæmt afspurnar.

Lag dagsins er Blood and Roses með Smithereens.

Hljómsveit dagsins er móst deffinittlí ekki Modern Talking.

Breikþrú...

Nú þarf bara að kötta keyrslutímann um faktor þrjá.

Fari Seattle í fúlann pytt.

Besti drengurinn er búinn að vera í lángversta skapinu í dalnum. Það er lokasvar.

Reyndar komu Ómar og Binný sterk inn og buðu mér á Hereford í kveld. Það var eðal.

Hins vegar er næstum svo komið að ef ég fer ekki að leysa þetta "smá" vesen í verkefninu mínu, þá er það spurning um spottann. Eða að gerast búskari. Þannig að ef einhver hefur góðar hugmyndir um tölulega heildun í Matlab, sérstaklega því sem kemur að rafseglufræðiverkefnum, endilega að láta í sér heyra.

Það er ekki að bæta skapið, að Windows Media Player sækir ekki rétta lagaröð á Bítladiskinn sem ég er að hlusta á....Urrrrr. Í öðru.

Og í ofanálag var ég flengdur í tónlistargetrauninni.

Jepp...Meiriháttar stemming. Walking ray of sunshine. Það er ljóst.

Í fýlunni í gær las ég Deception Point, eftir Dan Brown. Þann hinn sama og samdi Da Vinci lykilinn. Nú hef ég lesið þessar fjórar bækur sem ég held að hann hafi samið, og ég held að Vatíkanið ætti að kíkja í þær áður en þeir hlaupa upp til handa og fóta að benda á hvernig D.V.L. sé allur uppspuni frá rótum. Allavega tvær af þessum bókum koma inná tæknistöff sem maður er viðræðuhæfur í. Og Það kann vel að vera að hellingur af þessu sé satt. Sumt af þessu er hreinlega svo stjúpid að það tekur ekki nokkru tali. Og eins og maðurinn sagði: "I feel rather strongly about this..."

Samt skemmtileg lesning, allar bækurnar. Þó að mér finnist nú Da Vinci og Angels and Demons bestar. Ekki endilega trúverðugastar.

Ég var næstum búinn að tilnefna Octopussys Garden sem lag dagsins, þar sem ég áttaði mig algjörlega óvart á hversu nettur gítarleikur er í laginu. Hins vegar er lag dagins hið sígilda Stuðmannalag, Út í veður og vind. Slíkur snilldartexti verður seint saminn aftur. Og auðvitað ákveðin tengin við Bítlana líka. Það held ég.

The law of sines

Fari það í kolmórautt helvíti. Fór á æfingu áðan, og þar var mættur nýr þjálfari. Mikil ósköp fengum við að hlaupa. Ekki það að við höfum allir þörf fyrir það. En mæ god, hvað maður er búinn á því.

Lag dagsins er Eye in the Sky. Gamla Alan Parsons Project lagið í flutningi Jonatha Brooks er hreint ekki handónýtt.

Anti-Lag dagsins er tvímælalaust Comfortably Numb með Scissor Sisters. Nei, Óli. Þú færð aldrei til að viðurkenna að þetta sé góð útgáfa af laginu. Það er lokasvar.

Ég uppgötvaði svo að hið stórgóða lag The Scarlet Tide með Elvis Costello er spilað á Ukulele. Eitthvað til að æfa sig á?

Þokkalega stökk í verkefninu. Eins gott að það gangi betur á morgun. Urrr.

Spiral Strip with Inductor

Útskrift hjá Bruno og Thomas á fimmtudag tókst svona temmilega. Meira að segja ótrúlega lítil ölvun á liðinu.

Í gær skammaðist ég í bæinn með Begga, þar sem hann var að sækja um vinnu sem 007. Eða eitthvað álíka. Það endaði á þvílíku böm-rölti um Österbro. Reyndar ekki svo slæmt, þar sem veðrið var gott. Hápunktur þvælingsins var þvímælalaust inni FCK Superstore. Þar var fjandakornið hægt að kaupa næstum allt mögulegt merkt FCK. Við misstum þó málið er viði sáum g-strenginn merktann FCK. Sumir hlutir passa hreinlega ekki saman...

Ég, Beggi, Erna og Gunni borðuðum svo eðal mexíkanskan mat áður en við fórum til Hildar og Þórhalls í innflutningspartí. Eðal veisla, og Þórhallur bauð uppá frosinn þvílíkt illa lyktandi hákarl. Snilld.