If they knock on your door, you already gave

Þetta var auðvitað málið!

Eitt glas af rauðvíni til að vega á móti 17 kaffibollum frá hádegi, og vandamálið leystist í hvelli. Það var lagið.

Alveg klassískt að horfa eins og þurs á skjáinn í 12 tíma og ekkert gengur, svo allt í einu sér maður vitlausa breytu einhvers staðar í kóðanum. Eða mínus þar sem plús á að vera. Nóg til að gera mann gráhærðann. (Insert own joke here.....)

Einn af kennurunum okkar er þessi höfðingi. Ágætis náungi, en ertu að grínast með skeggið?

Í gær var mér boðið að taka við þjálfuninni á körfuboltaliðinu hér í skólanum. Það fyrsta sem ég hefði líklega gert er að henda einum eða tveimur úr liðinu. En að því frátöldu, þá varð mér hugsað til þess að ég er búinn að vera að rífast yfir sömu hlutum í þrjú ár við suma strákana þarna, og afhverju í ósköpunum ættu þeir að hlusta frekar á mig sem þjálfara? Hreinlega ekki geðheilsunnar virði.

Þessi er svo alltaf sterkur.