miðvikudagur, mars 30, 2005

The Grass has grown under your feet

Alveg hreint magnað hvað lausnir á vandamálum varðandi verkefni mitt poppa í hausinn á mér einmitt þegar ég er að tala við kennarinn minn um eitthvað allt annað. Reyndar áttaði ég mig á þvílíkum aulamistökum í dag, að ég var ekkert að minnast á lausnina á staðnum. Sagðist bara ætla að kíkja betur á þetta. Ég hef verið að reyna að reikna power-ið sem ein tegund loftnets geislar frá sér eftir passandi formúlum úr bókum, og bera útkomuna saman við þessa bráðsniðugu aðferð sem ég er að skrifa ritgerð um. Nema, að niðurstöðunum bar alls ekki saman. Ekkert nýtt þar. Og auðvitað ekkert nýtt, að þegar maður svo finnur vitleysuna líður manni eins og fávita.

Mér er boðið í útskrift á morgun. Veisla. Eða svona smá. Veit svo ekki hvort að eitthvað er að gerast á föstudaginn, en körfuboltinn er með afmælishóf á laugardag. Hvaða vitleysa er í gangi? Enginn tími fyrir svona.

Gott að maður er í þvílíku vinnustuði eftir letina heima. Sprottinn upp eins og stálfjöður fyrir allar aldir. Það held ég nú.